Graag deel ik met jullie mijn gevoelens, gedachten en struggles over bepaalde onderwerpen. Om te beginnen mijn grootste onzekerheden op dit moment die gepaard gaan met het volgen van een duikcursus.

Vandaag zijn we voor het eerst deze reis richting het strand van Thailand geweest! Ik houd niet van zonnen en op het strand een boekje lezen, is ook niet echt voor me weggelegd. Wat ik wel heel graag zou willen doen, is een duikcursus volgen zodat ik het leven IN de zee kan bewonderen!

Best een beetje nerveus
Ik ben alleen stiekem een beetje nerveus omdat ik niet weet hoe er gereageerd gaat worden als ik aankom zetten met lange zwemkleding en een hoofddoek.

In zulke gevallen vind ik het vooraf best spannend omdat ik hoop dat alles zonder problemen verloopt en men me niet anders gaat behandelen..

Dat gevoel heb ik soms ook op het vliegveld wanneer ik daar als een van de weinig ‘zichtbare’ moslims rondloop. Ik heb vaak gedacht ‘misschien gaan ze me extra controleren’, maar om eerlijk te zijn, heb ik me nooit anders behandeld gevoeld op het vliegveld. Vaak ‘vlieg’ (heel flauw woordgrapje?) ik zelfs door alle controles heen. In Bangkok bijvoorbeeld stonden mijn man en ik in aparte rijen en hem werd gevraagd wat hij kwam doen en wanneer hij het land zou verlaten terwijl ik gewoon een stempel kreeg en mocht doorlopen.☺️

De duikcursus
Terug naar het onderwerp ‘het volgen van een duikcursus’. Ik heb de cursus geboekt en start over een paar daagjes! Ik ga van te voren nog even langs om na te vragen of het geen probleem is als ik met lange zwemkleding en een hoofddoek ga duiken dan kan ik hen de kleding meteen ook laten zien. Ik merk dat ik me veel zekerder voel als ik in levende lijve met iemand in gesprek ben (in plaats van online of telefonisch). Ik heb dan minder het idee dat iemand me gemakkelijk kan afwimpelen? omdat iemand dan ziet wie hij/zij tegenover zich heeft staan.

Mijn gewicht…
Al die onzekerheden over het duiken en dan heb ik nog niet eens de (grootste) onzekerheid genoemd: mijn gewicht. Ik heb al tig keer aan mijn man gevraagd of ze wel mijn maat hebben bij de duikschool (alsof mijn man dat weet? maar hij probeert me iedere keer weer gerust te stellen door te zeggen dat er vast genoeg vollere mensen zijn die ook duiken). En misschien is het al voldoende als ik mijn eigen kleding aan doe, maar… stel dat ik hun kleding onder die van mij aan moet en er ineens gezegd wordt ‘ja, we hebben helaas geen grotere maat’ dan zou ik me rot schamen!

Voor diegene die mij niet kennen: ik ben de afgelopen jaren heel wat kilo’s aangekomen (en dat zonder zwangerschap of andere geldige reden, maar puur door weinig beweging, stress, drukte en veel ongezond eten). Ik vind het zelf verschrikkelijk vandaar dat jullie weinig foto’s zien met mij er op. Het scheelt dat ik een redelijk slank hoofd heb en dat ik mijn gewicht daardoor op foto’s wat minder kan laten opvallen. Door bijvoorbeeld een foto net vanaf een andere hoek te nemen of op de juiste manier te knippen? maar om eerlijk te zijn, maak ik gewoon weinig foto’s van mezelf omdat ik het te pijnlijk en confronterend vind mezelf zo terug te zien.

Inmiddels hebben we al bijna 2,5 maand reizen achter de rug en heb ik (gelukkig!) alle stress van voor de reis losgelaten. Ik probeer nu meer te bewegen en hoop dat het resultaat aan het eind van de reis terug te zien is. ☺️

Poehh hèhè dat is er eindelijk uit!

Het duiken toch maar skippen?
Al die onzekerheden bij elkaar hebben er voor gezorgd dat ik de afgelopen weken regelmatig heb gedacht; ‘anders skip ik dat duiken gewoon en besparen we ook nog eens 250 euro’, maar dan zou ik vluchten voor de kleine kans die er bestaat dat er moeilijk wordt gedaan! Stom hè?! Wie weet hebben ze al wel ervaring met mijn situatie…

Hoe ziet die “lange zwemkleding” er eigenlijk uit?BurkiniZo dus.☺️ Ik heb mijn zwemkleding gekocht voor 50 euro bij een lieve dame uit Tiel (voor de geïnteresseerden: haar telefoonnummer is +31614792392). Lange zwemkleding noem ik het terwijl men het officieel een “Burkini” noemt, maar dat vind ik zo een raar woord. Het is gewoon letterlijk een broek en een lange trui met een hoofdkapje en het hele setje is van zwemkleding-stof.

Ik doe trouwens gewoon mijn eigen hoofddoek over het kapje heen. Geen idee of mijn hoofddoek onder water goed blijft zitten, maar ik probeer het toch omdat ik dat kapje er maar gek uit vind zien van de achterkant.? Dan heb ik het echt over mezelf want ik vind dat iedereen gewoon moet doen en dragen waar die zich prettig bij voelt!

Inmiddels heb ik weer een positieve houding (no one can stop me!) want als ze me daar alsnog afwijzen dan probeer ik het gewoon weer bij een andere duikschool.

Wie niet waagt, wie niet wint!

Ik ben benieuwd of jullie ook bepaalde angsten of onzekerheden hebben overwonnen op reis…?